Autocoñecemento

Cheguei a unha única conclusión de todo esto, do blog. O meu mundo interior, os meus razonamentos, inquedanzas, sentimentos, en fin... todo o que eu son; expresalo nesta especie de diario para chegar a coñecerme, saber máis de mín.

El conocimiento propio es puerta de la verdad

Inclusive me sirve para darme conta do simplona que podo chegar a ser cando me poño, parezo unha quinceañeira esperando a que a vida sexa da cor de rosa. No fondo sempre queda o neno/a que un día fumos, por moito que o corpo medre e cambie co paso dos anos. A imaxinación consigue que me evada da realidade, nos meus miolos constrúo un mundo mellor no que todos os obxectivos se realizan e no que o mundo enteiro é feliz. ¡Pobre inxenua!. Se esta actitude me leva a algún lado, non o sei, o que si sei é a frase que di: "Pensar é de burros" e eu debo ser a burra máis grande deste universo.

Acabo de atopar unha frase que me deixou fascinada sobre o autocoñecemento:

"Cuando veas dos caminos para elegir y no sepas por cual ir, elige el que te
diga tu corazón. Si lo haces así, nunca te equivocarás"
(Anónimo)